Em ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก D Em เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่ามาเรียนมาศึกษา Em เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก D Em เจอะทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปอกลอกมีมากมาย Em ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก Dm Em อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง E Em ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก D Em หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยิน ป่น ปี้ D Em ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ D Em แข่งขันกันไปหลาย รอบ เหมือนเลือกเอาหมา พันธุ์ดี D Em ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก D Em ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว D Em จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ D Em สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี D Em D รีบเดินย่ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี Em D Em เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มีไม่มี ไม่มีงาน D Em D รับคน15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล Em D Em D ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ ไม่มี
Instru : /Em/D/Em D/(2 times)
Em D หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี Em แต่คนขยันทำงานดี ไม่มีไม่มีไม่มอง มา D Em D ยังงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมกัน Em D Em นานาประเทศดังคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยดี D Em D อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน Em D Em D หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานพังไร้ชิ้นดี
Instru : /Em/D/Em/D/
Em แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนาว์ กลับสู่บ้านเราช้ำชอก D Em ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี Em แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนาว์ กลับสู่บ้านเราช้ำชอก D Em ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขัง หลายปี