คำสุดท้าย
ศิลปิน พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ทำนอง : Slow Soul
ทำนอง : Slow Soul
A E D
คิดจะลืม ลืมเธอให้ได้
A E D
รู้บ้างไหม มันนานแสนนาน
F#m E D
รู้บ้างไหม มันทรมาน
D E F#m
กับคำเลิกรา แล้วเธอเดินจากไป
F#m E D
* คนที่เคย เคยห่วงใยอยู่
F#m E D
คนที่เคยใกล้ชิดผูกพัน
F#m E D
ก็แล้วทำไม ทำไมคนนั้น
D E
กับคนที่เธอรักมากกว่าฉัน
E D E A E
จึงยอม ยอมหนี เพราะใจมันรู้ดี
D E A E F#m
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
D E
มันสายเกินไป สายเกินไป...
A E D E
กับคำนั้นจึงยอม ยอมหนี
A E
เพราะใจมันรู้...ดี
D E A
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
E F#m
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
D E F#m
มันสายเกินไป สายเกิน เกินที่จะทน...
(ดนตรี) F#m E D E
F#m C# D E
F#m / E D / E F#m / E D / E
(ซ้ำ *)
E D E A E
จึงยอม ยอมหนี เพราะใจมันรู้ดี
D E A E F#m
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
D E
มันสายเกินไป สายเกินไป...
A E D E
กับคำนั้นจึงยอม ยอมหนี
A E
เพราะใจมันรู้...ดี
D E A
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
E F#m
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
D E
มันสายเกินไป สายเกินไป...
A E D E
กับคำนั้นจึงยอม ยอมหนี
A E
เพราะใจมันรู้...ดี
D E A
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
E F#m
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
D E
มันสายเกินไป สายเกินไป...
A E D E
กับคำนั้นจึงยอม ยอมหนี
A E
เพราะใจมันรู้...ดี
D E A
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
E F#m
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)... fade out