แม่พิมพ์ของชาติ
E E7/D A
* แสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย
G#m D E
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
A D7 G
เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
B7 E B7 E
ครูนั้นยังลำพอง ในเกรียรติของตนเสมอมา
E E7/D A
ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร
G#m E D E
ถึงจะไกลก็เเหมือนใกล้ เร่รุดไป ให้ทันเวลา
A D7 G
กลับบ้านไม่ทัน บางวันต้องไปอาศัยหลวงตา
B7 E B7 E
ครอบครัวคอยท่า ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
E E7/D A
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา
G#m E D E
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า ต้องรีบมาทำการสอน
A D7 G
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน
B7 E B7 E
โรงเรียนในดงป่าดอน ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
(ดนตรี) Em Bm/Em D/Em Bm/Em
E E7/D A G#m E
ชื่อของครูฟังดูก็หรูชวนชื่นใจ งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
D E A
สร้างชาติไทยให้วัฒนา ฐานะของครู
D7 G
ใคร ๆ ก็รู้ว่าด้อยหนักหนา
B7 E B7 E
ยังสู้ทนอุตส่าห์ สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
E E7/D A
** นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย
G#m E D E
หวังสิ่งเดียวคือขอให้ เด็กของไทยในผืนธานี
A D7 G
ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี
B7 E B7 E
ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตำมา
(ดนตรี) Em Bm/Em D/Em Bm/Em
(ซ้ำ * / **)
(ดนตรี) Em Bm/Em D/Em Bm/Em