เลของเรา
. . . . . .ว่าจะกล่าวบทมโนราห์ให้พี่น้องนี้ได้ฟัง
ถึงเรื่องราวความหลังที่กำลังจะเลือนหายไป
สิ่งแวดล้อมที่มีอยู่พี่น้องเหอคู่เมืองไทย
ที่กำลังจะหายไปในไม่ช้า และพี่น้องเหอ. . . . . .
ดนตรี : Em D / Em D /Em ( 2 Times)
จะขอต่อบทเป็นสดกลอนสี่...
Em D Em
ท้องเลบ้านเราฝูงปลาเริ่มจะไม่มี
D Em D/ Em D/ Em 2 T
ผมจะกล่าววาที เป็นกลอนสี่กันให้ฟัง
Em D Em
เริ่มจากการทำลายในขอบแถวชายฝั่ง
D Em D/ Em D/ Em
ตัดไม้กันทุกวัน แหล่งเพาะพันธุ์หายไป
Em D Em
ขุดบ่อกุ้งแถวเลปลาหมดที่อาศัย
D Em D/ Em D/ Em 2 T
ธรรมชาติหายไปไม่มีใครรักษา
Em D Em
ถ้าไม่เริ่มดูแล(เหอ)ก็หมดพันธุ์ปลา
D Em D/ Em D/ Em
ปล่อยน้ำเสียลงมาปลาก็เลยสูญพันธุ์
Em........
มาต่ะพี่น้องชาวพัทลุงเหอ. . . .
......มาช่วยกันอนุรักษ์ ธรรมชาติของเมืองไทย
( Em )
ให้ยืนยงคู่ลูกหลานในภายหน้าได้ดำรงอยู่ต่อไป.....
Em D Em
ยังคงคิดถึงท้องเลหมู่ปลาบ้านเรา
Am D G
สมัยพ่อเฒ่าท่านเล่าให้ฟังเสมอ
Em E Am
มีปลาทะเลมากมายหลากหลายเหลือเกิน
D Em D
วางปลากันเพลินเพราะคนหาปลาพอกิน
Em D
ทะเลบ้านเรา สมัยพ่อเฒ่าเล่ามา
Em Am D G
ทะเลสงขลาเคยมีฝูงปลาพะยูน
Em E
ดำผุดไปมาแถวเกาะสี่เกาะห้าปากยูน
Am D Em
บัดนี้สาบสูญมีน้อยไม่ค่อยได้เจอ
C D Em
• เพราะคนหลงผิดคิดแต่ประโยชน์ส่วนตน
C D Em
ทะเลจึงล่ม หมู่ปลาก็เลยต้องตาย
C D Em
ปล่อยของเน่าเหม็น ส่งกลิ่นทะเลเสียหาย
Am D Em D
ชายฝั่งถูกทำลาย สร้างบ่อเลี้ยงกุลา
Em D Em
มาช่วยกันเถิด ปลูกป่ารักษาชายเลน
Am D G
เลิกกันทิ้งของเสียเพื่อปลาทะเลของเรา
Em E
ปลาจะคงอยู่ หากเรารู้รักษาของเรา
Am D Em
จะให้ใครกันเล่า รักษาเท่าไหร่เรารักษาเอง
Solo C D / Em / Am D / G G7 2 Times
*
D Em
จะไห้ใครกันเล่า รักษาเท่าเรารักษาเอง