เรื่องจริงผ่านเธอ
สิบเก้าปีผ่านยังอยู่ในงาน ประเพณี
Dm C Dm C F/A
พอย่างยี่สิบไม่ครบดี ศีลธรรมอันดีต้องถูกทำลาย
Dm C
ก็เพราะความรัก มันทำให้เธอยาก หักห้ามใจ
Gm C Dm F/A
ปล่อยร่างกายให้เป็นไป ตามครรลอง ของธรรมชาติ
Dm C Dm C
ความรักเธอนั้น ไม่เคยแบ่งปัน ใจให้ใครพรหมจารีตที่เสียไป
Dm F/A
ก็ยังมั่นใจ เขาเพียงผู้เดียว
Dm C Gm
ใครห้ามใครเตือน เธอบอกว่าเธอ ไม่เกี่ยวมีเขาเพียงผู้เดียว
C Dm F/A
ที่เธอทั้งรัก ทั้งหลงจริงใจ
Dm C Dm
*แต่เขาไม่รู้ ว่าเธอเชิดชู เขาเหนือสิ่งใดให้ทั้งกายทั้งใจ
C Dm C F/A
ไม่เคยแบ่งไป ให้ใครชิดใกล้
Dm C Dm C
แต่เขาคนนั้น ยังคงล่าฟัน สาวสวยเรื่อยไปหากเธอรู้คงตรอมใจ
Gm C F/A
สิ่งที่เสียไปช่างดูไร้ค่า
Dm C Dm
แล้วถึงนี้ มาถึงวันที่ รถไฟชนกันเป็นภาพความจริง
C Dm C F/A
หาใช่ความฝันคู่ควงเขานั้น สวยเซ็กสดใส
Dm
มันถึงวันแล้ว ที่เธอและเขา
C Dm C Dm C F/A
ต้องแยกกันไปเหลือทิ้งเพียงคราบคาวความใคร่ที่ยังฝังใจ เธอตลอดมา
( * )
Dm C Dm C
เป็นอุทาหร เตือนสาวน้อยวัยสดใสของติดตัวจะให้ใคร
Dm C F/A
ก็ลองชั่งใจให้ดีเสียก่อน
Dm C
ให้วันเวลาเป็นตัวช่วยวัดใจ
Gm C Dm C F/A
พ่อแม่ยังคอยเธอกลับไปแขวนใบปริญญา ติดฝาข้