ชื่อเต็ม: สุนิสา สุขบุญสังข์
ชื่อเล่น: อ้อม
วันเกิด: 16 มีนาคม พ.ศ. 2511
อาชีพ: นักร้อง, นักแสดง, พิธีกร, และดีเจ
การศึกษา สุนิสา สุขบุญสังข์ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งเธอเริ่มเข้าสู่วงการบันเทิงในขณะที่ยังเป็นนักศึกษาอยู่
เส้นทางในวงการบันเทิง อ้อมเริ่มเข้าสู่วงการบันเทิงด้วยการเป็นนางแบบและนักแสดงก่อนจะเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายจากการเป็นดีเจที่คลื่นวิทยุ EFM ซึ่งเธอจัดรายการทุกวันจันทร์ - ศุกร์ เวลา 15.00 - 18.00 น. ความโดดเด่นและสไตล์ที่ไม่เหมือนใครทำให้อ้อมได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่แฟนเพลงและผู้ฟังวิทยุ【13†source】.
ผลงานเพลง อ้อมเริ่มต้นผลงานเพลงกับอัลบั้มเดี่ยวครั้งแรกในปี พ.ศ. 2533 กับค่าย Kita Records โดยมีอัลบั้ม "สุนิสา สุขบุญสังข์ (เราคือลูก (วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี)งดังเช่น "ถอยดีกว่า" และ "อย่ายอมแพ้" ต่อมาเธอออกอัลบั้ม "อารมณ์ (เนี้ยะ)" ในปี พ.ศ. 2535 และอัลบั้ม "มนัสจัง" กับค่าย Grammy ในปี พ.ศ. 2538 ซึ่งมีเพลงที่ได้รับความนิยมอีกมากมาย เช่น "เป็นกำลังใจ" และ "ไม่ต้องลำบากแล้ว"【13†source】.
ผลงานในวงการบันเทิงอื่นๆ นอกจากงานเพลงแล้ว อ้อมยังมีบทบาทในการแสดงและการเป็นพิธีกร ซึ่งเธอได้แสดงในละครและภาพยนตร์หลายเรื่อง นอกจากนี้ยังมีการเข้าร่วมเป็นตัวแทนความงามในแคมเปญต่างๆ เช่น การเป็น Face คนแรกข (วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี)EE ในประเทศไทย ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสามารถและความงามที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ แม้จะอยู่ในวัย 40+ แล้วก็ตาม【15†source】【17†source】.
ชีวิตส่วนตัวและความเชื่อ อ้อมเป็นคนที่ยึดถือในความถูกต้องและมีทัศนคติที่มุ่งมั่นในการทำงาน เธอมองว่าความถูกต้องเป็นสิ่งที่ทำให้เธอยังคงอยู่ในวงการบันเทิงได้อย่างยาวนาน เธอเคยให้สัมภาษณ์ว่าการเป็นคนที่มีหลักการและมีจริยธรรมเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตการทำงานของเธอ【17†source】.
* (THE STANDARD) (The Cloud)ในเหตุการณ์ที่ทำให้แฟนคลับฮือฮา คือการที่อ้อมออกซิงเกิ้ล "ตัวปลอม" ซึ่งในมิวสิควิดีโอนั้นเธอเปลี่ยนลุคเป็นสาวเซ็กซี่และใส่ชุดว่ายน้ำถ่ายทำ ถือเป็นการเปลี่ยนภาพลักษณ์ที่คนจำได้ดี และยังเป็นที่นิยมมากในช่วงนั้น【14†source】.
สุนิสา สุขบุญสังข์เป็นตัวอย่างของคนที่สามารถพัฒนาและปรับตัวได้ตลอดเวลาในวงการบันเทิง ไม่ว่าจะเป็นการทำงานด้านเพลง การแสด (The Cloud)ดีเจ ซึ่งทั้งหมดนี้แสดงถึงความสามารถและความทุ่มเทในการทำงานของเธออย่างแท้จริง.
ภาพประกอบ
แหล่งที่มา: