Em
ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก
D Em
เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่ามาเรียนมาศึกษา
Em
เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก
D Em
เจอะทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปอกลอกมีมากมาย
Em
ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก
Dm Em
อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง
E Em
ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก
D Em
หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยิน ป่น ปี้
D Em
ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ
D Em
แข่งขันกันไปหลาย รอบ เหมือนเลือกเอาหมา พันธุ์ดี
D Em
ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก
D Em
ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว
D Em
จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ
D Em
สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี
D Em D
รีบเดินย่ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี
Em D Em
เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มีไม่มี ไม่มีงาน
D Em D
รับคน15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล
Em D Em D
ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ ไม่มี
Instru : /Em/D/Em D/(2 times)
Em D
หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี
Em
แต่คนขยันทำงานดี ไม่มีไม่มีไม่มอง มา
D Em D
ยังงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมกัน
Em D Em
นานาประเทศดังคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยดี
D Em D
อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน
Em D Em D
หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานพังไร้ชิ้นดี
Instru : /Em/D/Em/D/
Em
แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนาว์ กลับสู่บ้านเราช้ำชอก
D Em
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี
Em
แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนาว์ กลับสู่บ้านเราช้ำชอก
D Em
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขัง หลายปี