F Gm เป็นได้แค่เพียงแต่หมา หางก้อมซอมเจ้าข้างทาง Bb C F บุญกะบ่มีฮอดหางแกว่งให้เจ้าเห็น Bb C F Dm ทำตัวพอปานกับมารหางตา เขาบ่ซาดอกส่ำหมาเหลือเดน Bb C หลงฮักเจ้าส่ำฝันกลางเว็น พอหายใจ.....
F Gm เพียงแค่ผู้ชายหางแถวหลอยแนมเจ้าจนหย่ามตา Bb C F เคียดกะแต่วาสนา ซางห่างเจ้าหลาย Bb C F Dm ความจนว่าแม่นบ่มีไผทอ แถมความหล่อกะบ่เหลือไว้ใช้ Bb C F คอยทุกเช้ายามเจ้าย่างกราย หมาได้แต่เห่า.....
Bb C Dm * เจ้าเป็นนางฟ้าที่อยู่เทิงฟ้าอ้ายหมาเกลือกดิน Bb C Dm บ่มีสิทธิ์ปีน ไปคาบหัวใจเจ้าได้อย่างเขา Bb C F Dm ก็ทำใจให้ลืมไปทีสองที แต่บ่มีสิทธิ์สิหยุดคิดฮอดเจ้า Bb C Dm และบ่มีทางเจ้าสิรับเอาไว้ในสายตา.... Bb C Dm ** ถึงวาสนา บ่สมนางฟ้าหมากะสิเห่า Bb C Dm ย้อนเกิดมาเห่า ย้อนเกิดมาเจ็บ อยู่แล้วชาติหมา Bb C F Dm มีแต่เพียงน้ำใสๆในแก้วเก่า ยกบรรเทาความช้ำที่ตำตา Bb C F ยามได๋เห็นเจ้าผ่านมากับเขาคนอื่น...