ตังเก
Bm
ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน ถิ่นกันดารที่เขาดูหมิ่นดูแคลน
Bm Em Bm
จากไกลไปหากินต่างแดน ก็อาลัยแสนเมื่อจำต้องพรากบ้านมา
Bm
ร่อนเร่ พเนจรไป เหมือนนกไพรไร้พงพนา
Bm Em Bm
ไม่ได้จับไถเลยไปจับปลา ไม่ได้ทำนา เลยมากับเรือตังเก
Bm
แรกแรก ก็กลัวหลายหลาย ต้องเมามาย คลื่นโอละเห่
Bm Em Bm Em Bm
คิดถึงแม่ที่เคยไกวเปล โอ้เปลน้อยคือเรือตังเก มีแม่ทะเล กล่อมนอนแรงแรง
(ดนตรี) / Bm / Bm / D A / Bm / (2 รอบ)
Bm
* แม่โมโหใครมา หรือเป็นตำรา ให้ลูกแข็งแกร่ง
Em D Bm
ลูกขอปูขอปลา มากๆเถิดหนา พอเป็นค่าแรง
Bm
ทะเลมันถมไม่เต็ม เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง
Em D Em
คนจน ก็ถมไม่เต็ม แต่ใจไม่เค็ม ทำงานเข้มแข็ง
Bm
อยากมีเรือสักลำ จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
Em D Bm
ลอยล่องลำนาวา ให้ปลาอิจฉา เวลาคลื่นแรง
(ดนตรี) / Bm / Bm / D A / Bm / (2 รอบ)
/ Bm / Bm / Em / Bm /
(ซ้ำ * )
(ดนตรี) / Bm / Bm / D A / Bm / (3 รอบ) / Bm /