A E F#m E ชีวิตลำเค็ญ จำเป็นต้องมีวิชา D A ทุ้มเทกายา รบศึกพม่าสุดใจ F#m E D มันเกิดความแค้นที่อัดฝังแน่น หนอลูกผู้ชาย A Bm E พ่อแม่พี่สาวเราตาย ด้วยปลายคมดาบศัตรู A E F#m E ครูสอนเชิงมวย ก็เพียงชายพเนจร D A นกไร้รังนอน เฝ้าสอนให้ข้าเรียนรู้ F#m E D ดูเจ้าเด็กวัด ฝึกหัดชกมวยตำราต่อสู้ A ชาวบ้าน บ้านกุ่มต่างรู้ E A ว่าฟ้าส่งแชมป์มาเกิด F#m E D *แม่ช่อมะขาม ความงามของบ้านป่าโมก E A ผู้คอยร่าวมทุกข์ร่วมโศก E A คนรักสุดแสนประเสริฐ F#m E D ออกศึกครั้งนี้ หากแม้เสียทีไม่เสียชาติเกิด A Bm E เจ้าจงรับรู้ข้าเถิด ข้ารักเจ้าหมดหัวใจ A E F#m E **แก่งแย่งชิงดี ยังมีอยู่ทุกสังคม D A นายขนมต้มพบความขมขื่นมากมาย F#m E D มีแต่เชิงมวยที่ได้ต่อชีพให้พอรอตาย A E A ชีวิตของลูกผู้ชาย ผู้กลายมาเป็นตำนาน
solo: A E F#m E D A F#m E D A E A (ซ้ำ *,**) solo: A E F#m E D E A