Bm A บางระจันคืนพระจันทร์งามเด่น G A Bm ฝนพร่างพรำฉ่ำเย็นเยื่องยุทธภูมิสงคราม Bm A มีนายจันหนวดเขี้ยวระบือนาม G A Bm รวมพวกขึ้นทวงตามถามความเป็นไท Bm A นิมนต์พระอาจารย์ธรรมโชติ G A Bm สละละทิ้งโบสถ์ เป็นมิ่งขวัญกำลังใจ Bm A หวังต่อกรทัพพม่าทั้งน้อยใหญ่ G F#7 ที่ข่มเหงน้ำใจ ปล้นฆ่าเด็ก ผู้หญิง... Bm A บางระจัน เขารวมกันเป็นหนึ่ง G A Bm มีตนเป็นที่พึ่ง ยอดนักสู้เมืองสิงห์ Bm A ทั้งเจ็ดครั้งรบพม่าจนล้มกลิ้ง G Bm บางระจันเก่งจริง จึงต้องยิงด้วยปืน Bm A เอาปืนใหญ่ยิงใส่กันตูมตาม G ปืนไทยแตกเหลือแต่ด้าม A Bm เพราะเพิ่งหล่อเมื่อวานซืน Bm A ก็กรุงศรีมิให้เขาหยิบยืมปืน G A Bm จึงมิอันหยัดยืนรักษาค่ายบางระจัน G A Bm * บางระจัน บางระจัน บางระจัน G A (Bm) มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง... (ซ้ำ *, *, *)
Bm A เป็นปีจอ คืนเดือนเจ็ด เผด็จศึก G A Bm ในหัวใจส่วนลึก ถึงต้องตายไม่เสียใจ Bm A เกิดมาสู้สมศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย G A Bm แม้รักษาไว้ไม่ได้ แผ่นดินไทยหนนี้ Bm A อีกแปดเดือนต่อมายิ่งหน้าเศร้า G A Bm พอหมดสิ้นลมหนาว ไทยต้องเสียกรุงศรี Bm A อยุธยาอันเป็นราชธานี G A Bm ในการศึกครั้งนี้ มีอุทธาหรณ์สอนใจ (ซ้ำ *, *, *, *) SOLO: G/A/Bm