คนหนังเหนียว
Am C F
ประตูโรงงานปิดแล้วตัวเรา
ปะกะตูปิดอีกแล้ว (ปิด)
G7 Am
ก็ถึงคราวหมองหม่น
C F
หนทางมืดมนจะมีกี่คน
G7 Am
นั่นนะซิ มาเข้าใจเห็นใจ
C F
อยู่เพื่องานทำเพื่อเงิน
G7 Am
ได้กี่ตังค์กันเชียวฮะ...เดือนละไม่เท่าไหร่
C F
ไม่พอยาไส้เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย...
G7 Fmaj7
ก็มีเมียหลายคนนี่ (มีคนเดียว) ได้เป็นวัน ๆ
G7
บ่นจริงจริง และแก่อีกต่างหาก
Am C F
เป็นกรรมกรเร่ขายแรงงาน
G7 Am
ฉันมันแสนลำบาก
C F
ชีวิตทุกข์ยากค่าหยูกค่ายา
G7 Am
ค่าโน่นค่านี่ ค่าน้ำค่าไฟ
C F
บ้านต้องเช่าละค่าข้าวค่าเหล้า
G7 Am
สำคัญนะค่าเหล้า แล้วจะเหลืออะไรล่ะ
C F
สิ้นเดือนสุดท้ายจะให้ทำยังไงไรล่ะ
G7 Fmaj7 G7
มันก็นั่นนะซิ เพราะเขาเลิกจ้างแล้ว
C F
* คิดขอทาน...
C
ละอายใจอยู่...
F
คิดขอทาน...
C
ละอายใจอยู่
F
สัตว์ ๆ สองมือยังดี (ก็สองมือยังดี)
C
สัตว์ๆ สองขายังอยู่ (สองขาก็ยังอยู่)
F
สัตว์ๆ สองมือยังดี
Am G7
สองขายังเดิน
Fmaj7 G7
นั่นเด่ะแต่ใจไม่กล้า
F G7 C
อยากตัดใจหวนกลับคืนสู่บ้านนา
G7 Fmaj7 G7
ก็หมดปัญญาเขาแย่งที่นาไปแล้ว
(ดนตรี) Am C F G7 (3 times) F G7
(ซ้ำ *)
Am C F
ตึกรามใหญ่โตถนนมากมาย
G7 Am
อีกรถราก็ขวักไขว่
C F G7
ย่ำเดินเรื่อยไปสายตาจับจ้อง
Am
ที่ป้ายรับคนงาน
C F
ค่ำลงแล้วร้านรวงก็ปิด
ปิดทำไมหะ
ก็นั่นนะซิ โธ่กลัวโดนปล้นมั๊ง
G7 Am
แหล่งราตรีเบ่งบานนะซิ
C F
สถานบริการสาวน้อยทำงาน
G7 Fmaj7 G7
ก็จ๋าจ้ะ จ๋าจ้ะ กันตัวเป็นเกลียว
Am C F G7
เป็นชายอย่างฉันมันนึกน้อยใจ
Am
เนี่ยะน้อยใจ ขายใครไม่ออก
C F
เหมือนถุยบ้านนอก จะมีก็แรง
G7 Am
ที่เอาไว้ไถนา
C F
หมดเรี่ยวแรงยังเข้าโรงฆ่าสัตว์
G7 Am
เจ็บใจจริง ๆ มันยังได้ราคา
C F
เนื้อหนังมังสาของคนกับควาย
G7
ก็นั่นนะซิ
Fmaj7 G7
แล้วใครจะเหนียวกว่ากัน
(ดนตรี) Am C F G7 F