ถึกควายทุย (ภาค 7)
G
นับจากวัน ที่ชายคนชื่อบัวลอย
C G
ล้มหายตายจากเพื่อนฝูง
Am
มะโหนกคนที่เคยทํานา
D
ก็บากหน้าไปเป็นพลทหาร
G
ทิ้งที่นาที่ถูกโกงเอาไป
C G
ทิ้งคราดคันไถทิ้งควายชรา
Em Am D G
บัดนี้ก็เป็นเวลา ผันผ่านมาได้ห้าหกปี
C G
รอยไถยังฝังใจฝังกาย
C Em
ของลูกผู้ชายคนชื่อมะโหนก
G Em
ครั้งนายหนืดนายทุนนายเงิน
Am D G
ใช้อิทธิพลล่วงเกินคนยากคนจน
(ดนตรี) C Em G D
G
แสงตะวันสาดพรมพื้นนาผืนเก่า
C G
ที่เคยเฝ้าทํากินมานมนาน
Am
ความคิดแตกกระเจิดกระเจิง
D
กระจัดกระจายแต่ความหมายลึกลํ้า
G
รอยไถเจ้ากลายเป็นรอยแค้น
C G
จากสองแขนของลูกผู้ชาย
Em Am D G
แต่สมองยับยั้งชั่งใจ อหิงสกะ อโหสิกรรม
C G
ความทุกข์กดทับนับไม่ถ้วน
C Em
ที่นาที่สวนถูกเขาโกงเอาไป
G Em
ครั้งนายหนืดนายทุนนายเงิน
Am D G
ใช้อิทธิพลล่วงเกินคนยากคนจน
(ดนตรี) G C G Am D C D Em C D G C D Em C D G
G
นับเป็นปี ของชายนายทุนนายหนืด
C G
ได้ไปเป็นถึงรัฐมนตรี
Am
ประชาชนเลื่อมใสศรัทธา
D
ไม่ทราบที่มาของความยิ่งใหญ่
G
เขามีเงินซื้อทุกสิ่งทุกอย่าง
C G
ซื้อความหวังอนาคตสดใส
Em Am
ผลกรรมระดับตําบล
D G
จะตกแก่ประชาชนทั้งประเทศไทย
C G
ภาพของชายคนชื่อบัวลอย
C Em
เหยียบระเบิดร่างห้อยปกป้องอธิปไตย
G Em
ให้บรรดาผู้หลากมากร้าย
Am D G
ได้อยู่กินอาศัยอย่างมีหน้ามีตา
(ดนตรี) C Em G D
G
อันความรัก กรุณา เมตตา ปรานี
C G
ย่อมไม่มีสิ่งใดจะเทียบได้
Am
จะให้หลั่งรดลงพื้นนา
D
จะไปนําไปพากันมาจากไหน
G
ในหัวใจของชายคนชื่อมะโหนก
C G
ทบทวนมาถึงบทสุดท้าย
Em Am
อโหสิกรรมหลับให้สบาย
D G
นิ้วสอดโก่งไกส่งหัวตะกั่ว
C G
โทรทัศน์หนังสือพิมพ์ลงข่าว
C Em
กลับกลายเป็นเรื่องราวกลิ่นคาวโลกีย์
G Em
จนท่านหนืดเกือบต้องกลายเป็นผี
Am D G
รอไว้วันพรุ่งนี้จะมีข่าวคืบหน้า