F#m E *คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ F#m รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน E ว่าหนักแค่ไหนบนหนทางสู้ F#m E ยังมีคำปลอบโยน ยังมีคำปลอบใจ F#m A มีคำว่าซำบายดีบ่ E F#m ให้กันเสมอเด้อคนบ้านเฮา
C#m F#m อ้ายทิดเคนเข้ามาเป็นคนขับแท็กซี่ C#m F#m จากร้อยเอ็ด เฮ็ดนาได้ เอาไปใช้แต่หนี้ Bm A ตัดสินใจหิ้วกระเป๋าเดินทาง Bm A มาสู่กลางเมืองใหญ่เมืองนี้ Bm A ได้เจอกันอยู่ร้านลาบหลายที F#m E เป็นจั่งใด๋พี่โชดหมานบ่น้อ
(ซ้ำ*)
F#m A E A **โอ๊ย..น้อ..นอ..คนบ้านเฮา F#m ใหโชคให้หมาน ให้มั่งให้มี F#m ให้อยู่ดีมีแฮง อยู่แดงมีฮีเด้อครับพี่น้อง
C#m F#m น้องตั๊กแตน เข้ามาเป็น สาวโรงงานเย็บผ้า C#m F#m แรงที่ใช้กับเงินที่ได้ ยังบ่เคยคุ้มค่า Bm A นักเรียน ม.ปลายจากภาคอีสาน Bm A กลายเป็นแรงงานถูกกดราคา Bm A น้องมาซื้อลาบ เฮาได้เว้าจา F#m E จั่งใด๋อดสาเอาก่อนเด้อนาง
(ดนตรี) F#m F#m/E F#m F#m/E Bm A Bm A F#m
(ซ้ำ*/**)
F#m E F#m คนบ้านเฮา คนบ้านเดียวกัน F#m E F#m A E F#m คนบ้านเฮา คนบ้านเดียวกัน